اگر به هر دلیلی نمی خواست غذایی را بخورد، از آن عیب جویی نمی کرد. حتی الامکان تنها غذا نمی خورد و می فرمود: برای خوردن دور هم جمع شوید. خجستگی و برکت در این کار است. خوردن را با نام آفریدگار آغاز می کرد و با ستایش او پایان می برد. هیچ گاه دیده نشد که آن قدر بخورد که آروغ بزند.هنگام غذا، از آن قسمت که جلوی خودش بود می خورد. محبوب ترین غذا برایش غذایی بود که افراد بسیاری بر سر سفره بنشینند.
(  کافی ج 4 ص 90 ، کنز العمال ج7 ص 103 ، المستدرک ج 4 ص 137 )